Mahabharat (महाभारत)

The Mahabharata is an ancient Indian epic where the main story revolves around two branches of a family - the Pandavas and Kauravas - who, in the Kurukshetra War, battle for the throne of Hastinapura. Interwoven into this narrative are several smaller stories about people dead or living, and philosophical discourses. Krishna-Dwaipayan Vyasa, himself a character in the epic, composed it; as, according to tradition, he dictated the verses and Ganesha wrote them down. At 100,000 verses, it is the longest epic poem ever written, generally thought to have been composed in the 4th century BCE or earlier. The events in the epic play out in the Indian subcontinent and surrounding areas. It was first narrated by a student of Vyasa at a snake-sacrifice of the great-grandson of one of the major characters of the story. Including within it the Bhagavad Gita, the Mahabharata is one of the most important texts of ancient Indian, indeed world, literature.

Mahabharata, ana hikayenin bir ailenin iki kolunun etrafında döndüğü eski bir Hint destanıdır - Kurukshetra Savaşı'nda Hastinapura tahtına savaşan Pandavas ve Kauravas Bu anlatının iç içe geçmişi, ölü ya da yaşayan insanlar ve felsefi söylemler hakkında birkaç küçük hikayedir. Destanın bir karakteri olan Krishna-Dwaipayan Vyasa onu besteledi; geleneğe göre, ayetleri dikte etti ve Ganesha bunları yazdı. 100.000 ayette, genellikle MÖ 4. yüzyılda veya daha önce bestelediği düşünülen, bugüne kadar yazılmış en uzun epik şiirdir. Destandaki olaylar, Hindistan Yarımadası ve çevresindeki bölgelerde meydana gelir. İlk olarak, hikayenin ana karakterlerinden birinin torununun yılan kurbanı olarak bir Vyasa öğrencisi tarafından anlatıldı. İçinde Bhagavad Gita'nın da bulunduğu Mahabharata, eski Hint, gerçekten de dünya edebiyatının en önemli metinlerinden biridir.